സര്‍വ്വ സ്വതന്ത്രവാദവും മനുഷ്യ സ്വാതന്ത്രത്തിന്റെ പരിമിതിയും

                                                                                  -ആബിദ് അലി ടി.എം പടന്ന

            സര്‍വ്വ സ്വതന്ത്രവാദിയായി ആരും തന്നെ  ഈ ഭൂമിയില്‍  ജനിച്ചു വീഴുന്നില്ല .പക്ഷെ മനുഷ്യന്‍ പരിപൂര്‍ണ്ണ സ്വതന്ത്രം ഇചിക്കുന്നു.എന്ന് വെച്ചാല്‍ അവന്‍ സര്‍വ്വ സ്വതന്ത്രനാവാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.അതിന്നു വേണ്ടി അവന്‍ വാദിക്കുന്നു. നിയമങ്ങളുടെ കെട്ടുപാടുകള്‍ ,നിയന്ത്രണങ്ങളുടെ ഭാരങ്ങള്‍  അവന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല എന്നാണ്  അവന്റെ ഇതുവരെയുള്ള ചരിത്രം നമ്മോടു പറയുന്നത്.കുടുംബങ്ങളുമായുള്ള കെട്ടുപാടുകള്‍ , മാതാ- പിതാകളുടെ നിയന്ത്രണങ്ങള്‍ മുതല്‍ രാഷ്ട്രം അവരുടെ ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടി നിര്‍മിക്കുന്ന സിവില്‍ ക്രിമിനല്‍ നിയമങ്ങള്‍ വരെ  ഇതില്‍ പെടും.എന്നാല്‍ കാര്യങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണെങ്കിലും മനുഷ്യന്‍  ജന്മനാ പ്രകൃതിപരമായി തന്നെ സ്വാതന്ത്രത്തിന്റെ പരിമിതികള്‍ അനുഭവിക്കുന്നവരാണ്  എന്നത് ഒരു വൈരുദ്ധ്യമായി നിലനില്‍ക്കുന്നു.ഒരു അന്വേഷണം.
ജനനം:-   നാം ഏതു ഭാഷക്കാരനായി ,ഏതു  വര്‍ണ്ണത്തില്‍ ,ഏതു വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍,ഏതു രാജ്യത്ത്,ഏതു കാലത്ത് ജനിക്കണം എന്നത് എന്ത് കൊണ്ട് നമ്മുടെ ഇച്ചാ സ്വതന്ത്രതിന്നു പുറത്തായി.
പ്രായം:- എന്തുകൊണ്ട് നമ്മുടെ പ്രായം കൂടുന്നതിനനുസരിച്ച് ശരീരം ശോഷിക്കുന്നു? ചര്‍മ്മം ചുളിയുന്നു? നര ബാധിക്കുന്നു? നാം ഇഷ്ടപ്പെടാതെ രോഗങ്ങള്‍ക്കും അപകടങ്ങള്‍ക്കും അടിപ്പെടുന്നു?ക്ഷണിക്കാത്ത അഥിതിയായി മരണം വന്നെത്തുന്നത് എന്ത് കൊണ്ട്? നമ്മുടെ സ്വതന്ത്രതിന്നു ഇവകളെ പിടിച്ചു കെട്ടാനവാത്തതെന്തു?
ശരീരത്തിന്റെ ആഗ്രഹ വികാരങ്ങളുടെ പരിമിതി :-

              വിശപ്പ്‌ ഇല്ലാത്ത ആരും ഉണ്ടാകില്ല,അതിശക്തമായ വിശപ്പുള്ളപ്പോള്‍ നാം മേശക്കു പുറത്തു  വെച്ചിരിക്കുന്ന സകലതും തിന്നാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു .പക്ഷെ ഒരു ചാണ്‍ വയര്‍ നിറക്കാന്‍ വളരെ കുറഞ്ഞ ഭക്ഷണം മതി എന്നതാണ് സത്യം.ദാഹവും അത് പോലെ തന്നെ.കാമവും തഥൈവ. ലൈംഗീക സുഖം ആഗ്രഹിക്കാത്തവരായി ആരുണ്ട്‌? പക്ഷെ ഒരു നേരം എത്രപ്രാവശ്യം അവന്നു തന്റെ ആഗ്രഹം പൂര്‍ത്തീകരിക്കാന്‍ കഴിയും? വളരെ പരിമിതം മാത്രം.എന്തുകൊണ്ട് അനന്തമായ ആഗ്രഹങ്ങള്‍ പരിമിതമായ ലഭ്യത കൊണ്ട് പൂര്‍ത്തീകരിക്കപെടുന്നു? സ്വന്തം ഇച്ചകള്‍ക്ക് തന്നെ പരിധികളുള്ള മനുഷ്യന്‍  തന്നെ ആരും നിയന്ത്രിക്കേണ്ടതില്ല എന്ന് പറയുന്നത് എത്ര വിഡ്ഢിത്തമാണ്.                  

ചിന്ത:- പരിമിതിയില്ലാത്ത ഒന്നായാണ് നാം ചിന്തയെ കാണുന്നത്.പക്ഷെ അതിന്നും പരിമിതിയുണ്ട് എന്നതാണ് സത്യം.ഒരു നേരം നമുക്ക് ഒന്നില്‍ കൂടുതല്‍ കാര്യങ്ങള്‍ ചിന്തിക്കുക സാധ്യമല്ല.തൊട്ടുമുമ്പുള്ള ചിന്തയെ അല്‍പനേരത്തേക്കു ചിന്താമണ്ഡലത്തില്‍ നിന്നും മാറ്റി നിര്‍ത്താതെ.

അറിവ് :-എന്ത്കൊണ്ട് നാം പൂര്‍ണ്ണ അറിവുള്ളവരായി പിറക്കുന്നില്ല?ഇതിലൊക്കെ ഉപാധികളും നിയന്ത്രണങ്ങളും ഉണ്ടെന്നു സമ്മതിക്കുന്ന നാം പിന്നെ ജീവിതത്തില്‍ മാത്രം അത് വേണ്ട എന്ന് പറയുന്നത് അര്‍ത്ഥശൂന്യമല്ലേ?     

ചൂട്:- ചെരുപ്പഴിച്ചു വെച്ച് ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന മണലിലൂടെ ഒന്ന് നടന്നു നോക്കൂ.തലച്ചോറ് പോലും തിളച്ചു മറിയുന്നതായി നിങ്ങള്‍ക്ക് അനുഭവപ്പെടും.നാം മനുഷ്യരല്ലേ,നാം ജീവ പരിണാമത്തിന്റെ അവസാന കണ്ണിയായ വികസിത ജീവിയല്ലേ.നമുക്ക് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ഉണ്ടാവാന്‍ പാടുണ്ടോ?മില്ല്യന്‍ കണക്കിനു വര്‍ഷങ്ങള്‍  കാല്‍ പൊള്ളലേറ്റ് കൊണ്ടിരുന്നാല്‍  പിന്നെ ഇപ്പോള്‍ ഈ നൂറ്റാണ്ടില്‍ നമ്മുടെ കാല്‍ പൊള്ളാന്‍ പാടുണ്ടോ?   എന്ത് കൊണ്ട് നമ്മുടെ ചര്‍മ്മത്തിനു പരിമിതികള്‍ ഉണ്ടായി?  

തണുപ്പ് :-ഐസ് എടുത്തു  നമുക്ക് എത്രനേരം പിടിച്ചിരിക്കാന്‍ പറ്റും? ചര്‍മ്മത്തിനു എന്ത് കൊണ്ട് അതിനെ പ്രതിരോധിക്കാന്‍ ആവുന്നില്ല.   

കാഴ്ച:-നമ്മുടെ മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോകുന്ന റേഡിയോ ടെലിവിഷന്‍ സിഗ്നലുകള്‍ നാം കാണാത്തത് എന്തേ? മൊബൈല്‍ റഡാര്‍ തരംഗങ്ങള്‍ നമ്മുടെ കണ്ണിന്റെ പരിധിക്കു പുറത്തായത് എന്ത് കൊണ്ട്?   

കേള്‍വി :- 20  Hz നു  താഴെയും 20000  Hz നു  മുകളിനും  ഉള്ള ശബ്ദ തരംഗങ്ങള്‍ എന്ത് കൊണ്ട് നാം കേള്‍ക്കുന്നില്ല.അള്‍ട്ര സോണിക് ,ഇന്ഫ്രാ സോണിക് ശബ്ദങ്ങള്‍ ചില മ്രഗങ്ങള്‍ക്ക് കേള്‍ക്കാനുകുന്നു.ഇവിടെയും പരിണാമ ശ്രേണിയുടെ പ്രശ്നം വരുന്നു.അതിനാല്‍ പരിമിതികള്‍ക്ക്‌ പരിധിയില്ല  എന്ന് നാം തിരിച്ചറിയുന്നു.

  

     നമ്മുടെ  പ്രകൃതി തന്നെ  ആവശ്യപ്പെടുന്നത് നിയമങ്ങളും ചട്ടങ്ങളും നമുക്ക് വേണമെന്നാണ്.പക്ഷെ പ്രസക്തമായ ചോദ്യം അത്  ആര് നമുക്ക്  നിര്‍മ്മിച്ച്‌ തരും  എന്നതാണ്.